Market Abuse Regulation (MAR) uitgelegd

De Marktmanipulatieverordening (MAR), geïntroduceerd in 2016, heeft tot doel investeerders te beschermen door de transparantie op de financiële markten te vergroten en marktmanipulatie tegen te gaan. Met als doel de marktmanipulatieregels te harmoniseren binnen de EU, legt deze nieuwe Europese verordening resolute maatregelen vast om het toepassingsgebied van de bestaande regelgeving uit te breiden. Het heeft ook tot doel om te kunnen omgaan met de toenemende complexiteit van technologie op de financiële markten en de groeiende reikwijdte van financiële criminaliteit wereldwijd.

1. Wat is Marktmanipulatie?

Marktmanipulatie verwijst naar het misbruiken van informatie om financiële marktbeleggers te benadelen of om als belegger een oneerlijk voordeel te behalen. Dit gebeurt meestal op een van de volgende manieren: het gebruik van informatie waar het publiek geen toegang toe heeft, het verspreiden van onjuiste informatie of het verstoren van prijsbepalingsmechanismen van financiële instrumenten.

De Marktmanipulatieverordening beschrijft  drie belangrijke vormen van marktmanipulatie:

• Handel met voorkennis – Dit is het gebruik van voorkennis om transacties te doen, wijzigen of annuleren, of om een derde partij aan te moedigen om met deze kennis transacties aan te gaan.
• Onwettige bekendmaking van voorkennis  – Dit is het vrijgeven van informatie zonder de juiste toestemming.
• Marktmanipulatie  – Dit is de overkoepelende term voor een reeks handelingen die de marktprestaties verstoren.

1.2 Wat is de Marktmanipulatieverordening (MAR)? 

De Marktmanipulatieverordening (596/2014/EU) (MAR) is op 3 juli 2016 van kracht geworden. Deze verordening trekt de voorgaande Richtlijn Marktmisbruik (2003/6/EG) (MAD) in en vervangt deze door een uitgebreider toepassingsgebied. Het oorspronkelijke concept achter MAD was om een uniform kader te creëren voor marktmisbruikregels in de hele EU, om een effectieve en samenhangende informatiestroom te waarborgen tussen de lidstaten. Met deze regelgeving hoopten wetgevers de robuustheid voor externe investeerders te tonen en betere grensoverschrijdende samenwerking mogelijk te maken. 

De idee achter deze nieuwe, strengere vorm van marktmanipulatiewetgeving is om de marktintegriteit en de bescherming van investeerders te versterken en een universeel speelveld te waarborgen voor alle EU-lidstaten. MAR versterkt niet alleen eerdere wetgeving, maar verbetert deze ook door het toepassingsgebied uit te breiden en nieuwe overtredingen te introduceren. Met deze verordening hoopt men de activiteit op de effectenmarkten te vergroten. Volgens de Financial Conduct Authority in het Verenigd Koninkrijk (FCA):

"MAR heeft tot doel de marktintegriteit en de bescherming van investeerders te vergroten en de aantrekkelijkheid van effectenmarkten voor kapitaalverwerving te verbeteren."

In algemene termen, bestraft de verordening handel met voorkennis, marktmanipulatie en onwettige bekendmaking van informatie. Het geeft nationale toezichthoudende autoriteiten de verantwoordelijkheid om marktmanipulatie op te sporen en tegen te gaan, en geeft deze autoriteiten de bevoegdheid om sancties op te leggen aan niet-nalevende partijen. MAR geeft ook richtlijnen voor detectie en naleving.

2. Toepassingsgebied: Voor wie geldt de MAR?

MAR verwijst niet naar individuen of bedrijven, maar naar financiële instrumenten en gedragingen of transacties. 

Er zijn vier hoofdcategorieën van financiële instrumenten die onder MAR vallen. Dit zijn:

• Financiële instrumenten die zijn toegelaten tot de handel op een gereglementeerde markt of waarvoor een verzoek tot toelating tot de handel op een gereglementeerde markt is ingediend.

• Financiële instrumenten die worden verhandeld op een multilateral trading facility (MTF), toegelaten zijn tot de handel op een MTF, of waarvoor een verzoek tot toelating tot de handel op een MTF is ingediend.

• Financiële instrumenten die worden verhandeld op een organised trading facility (OTF).

• Financiële instrumenten die niet onder punt (a), (b) of (c) vallen, waarvan de prijs of waarde afhankelijk is van of een effect heeft op de prijs of waarde van een financieel instrument waarnaar in die punten wordt verwezen, waaronder, maar niet beperkt tot, kredietverzuimswaps en verschil voor contracten.

Wat betreft gedragingen en transacties, geldt MAR ook voor bepaalde soorten biedingen. Als het veilingplatform wordt beschouwd als een gereglementeerde markt voor emissierechten of vergelijkbare geveilde producten, is MAR van toepassing. Dit geldt ook als de geveilde producten niet worden beschouwd als financiële instrumenten.

Hoewel MAR een EU-verordening is, is het technisch gezien wereldwijd van toepassing. De mondiale reikwijdte wordt in de verordening als volgt beschreven:

"De verboden en vereisten in [MAR] zijn van toepassing op handelingen en nalatigheden, in de Unie en in een derde land, met betrekking tot [financiële instrumenten binnen het toepassingsgebied van MAR]." (Article 2(4))

MAR omvat niet alleen financiële instrumenten binnen de EU-reguleringsmarkt, maar ook financiële instrumenten die worden verhandeld op een organised trading facility (OTF) of een multilateral trading facility (MTF). Aangezien financiële instrumenten die op OTF's of MTF's worden verhandeld theoretisch overal ter wereld gevestigd kunnen zijn, strekt de reikwijdte van MAR zich uit over de hele wereld.

3.Samenvatting van MAR

3.1 Aankondiging van een transactie: Marktsonderzoek

De term ‘markpeiling’ verwijst naar het communiceren van informatie voordat een transactie wordt aangekondigd, om de potentiële interesse van potentiële investeerders te meten. Meestal omvat dit proces het onderzoeken van de mogelijke omvang of prijs van een mogelijke transactie, de voorwaarden waaronder deze kan plaatsvinden en hoeveel investeerders geïnteresseerd zouden zijn. Deze praktijk komt meestal voor in relatie tot bloktransacties of particuliere plaatsingen.

Vanwege de gevoelige aard van deze procedure wordt deze streng gereguleerd door MAR. Artikel 11 is verantwoordelijk voor het beschrijven van de toepasbaarheid en procedures met betrekking tot markpeilingen, samen met verdere, gedetailleerdere bepalingen in de gedelegeerde verordening (EU) 2016/960 van de Commissie, de uitvoeringsverordening (EU) 2016/959 van de Commissie en de richtlijnen van ESMA.

De term 'markpeiling' is met name van toepassing op uitgevende instellingen, secundaire aanbiedingen van financiële instrumenten en derden die namens een van deze twee partijen optreden.

Naast deze partijen zijn de regels voor markpeiling ook van toepassing op relevante aandeelhouders onder bepaalde voorwaarden. Bijvoorbeeld, als een bedrijf een fusiedeal overweegt, kan het nodig zijn om deze interne informatie aan zijn aandeelhouders bekend te maken. De voorwaarden stellen echter dat dit alleen is toegestaan als de mening van de aandeelhouders cruciaal is voor het nemen van de beslissing om de fusie al dan niet uit te voeren.

In het geval dat alle protocollen voor een marktpeiling worden nageleefd, worden openbaar makende marktpartijen beschermd tegen verdenking van marktmanipulatie en wordt hun een 'veilige haven' toegekend. Als aan de toepasselijke voorwaarden is voldaan, wordt het bekendmaken van interne informatie in het kader van een marktpeiling beschouwd als een normale beroepsplicht van een persoon.

Belangrijk is dat een marktpeiling kan plaatsvinden via persoonlijke ontmoetingen, telefoon, video, schriftelijk of per e-mail, maar dat marktpeilingen wel moeten worden geregistreerd. Deelnemers moeten vooraf op de hoogte worden gesteld en toestemming geven voor de opname. In het geval van persoonlijke ontmoetingen kan een notulist notulen maken, die binnen vijf werkdagen door alle partijen moeten worden ondertekend. Vervolgens moeten de gegevens van marktpeilingen gedurende vijf jaar veilig worden opgeslagen.

Voordat een marktpeiling kan plaatsvinden, moet de ontvanger van het marktsonderzoek op de hoogte worden gebracht van bepaalde informatie en toestemming geven om deze informatie te ontvangen. De ontvanger moet op de hoogte worden gebracht van het feit dat er een marktspeiling zal plaatsvinden, dat dit vertrouwelijke informatie zal bevatten en dat de gesprekken worden opgenomen. Ontvangers moeten ook worden geïnformeerd over een schatting van de datum waarop de informatie ophoudt vertrouwelijk te zijn, samen met een verklaring betreffende vertrouwelijkheid. De ontvanger zal beoordelen of hij gerechtigd is om dergelijke informatie te ontvangen en dit verklaren.

3.2 Marktmanipulatie overtredingen

Volgens MAR zijn er drie categorieën van marktmanipulatie overtredingen. Dit zijn:

• Insider trading
• Illegale openbaarmaking van vertrouwelijke informatie
• Marktmanipulatie

Binnen deze drie categorieën zijn er zeven gedragingen die bepalen wat wel en niet als marktmanipulatie wordt beschouwd.

3.3 Insider trading

Insider trading verwijst naar het gebruik van vertrouwelijke informatie om transacties uit te voeren ten voordele van zichzelf. Dit omvat het uitvoeren van orders op basis van deze vertrouwelijke informatie, evenals het annuleren en wijzigen van orders op basis van vertrouwelijke informatie.

Bijvoorbeeld, een leidinggevende van een bedrijf weet dat het bedrijf een grote financieringsovereenkomst gaat ontvangen (een gebeurtenis die waarschijnlijk als vertrouwelijk wordt beschouwd). Deze leidinggevende kan een transactie uitvoeren in de wetenschap dat de aandelenkoers van het bedrijf zal stijgen. Dit zou worden beschouwd als insider trading omdat vertrouwelijke informatie wordt gebruikt als oneerlijk voordeel.

Belangrijk is dat MAR specificeert dat insider trading niet alleen betrekking heeft op de uitvoering van transacties, maar ook op het annuleren en wijzigen van orders op basis van vertrouwelijke informatie.

Bijvoorbeeld, stel je voor dat een leidinggevende van een bedrijf een grote order plaatst, maar erachter komt dat de CEO binnen de volgende maand aftreedt (een gebeurtenis die waarschijnlijk als vertrouwelijk wordt beschouwd). Het annuleren of wijzigen van deze order op basis van deze vertrouwelijke informatie, voordat de informatie openbaar wordt gemaakt, zou worden geclassificeerd als handelen met voorkennis.

Evenzo legt MAR maatregelen vast om samenwerking tussen derden te voorkomen. De regelgeving verbiedt ook personen met toegang tot vertrouwelijke informatie om die informatie te gebruiken om een derde partij aan te moedigen om voordelige transacties te plaatsen, te wijzigen of te annuleren. Dit omvat het geven van tips en aanbevelingen aan een andere persoon om transacties te plaatsen op basis van vertrouwelijke informatie. 

3.4 Illegale openbaarmaking van vertrouwelijke informatie

Illegale openbaarmaking van vertrouwelijke informatie vindt plaats wanneer een persoon met toegang tot deze informatie die kennis doorgeeft aan een andere persoon. De enige uitzonderingen hierop zijn als de openbaarmaking een regulier aspect is van het dienstverband of de beroepsplicht van de persoon.

3.5 Marktmanipulatie

De definities voor marktmanipulatie zijn uiteengezet in  Artikel 12 van MAR. Het verwijst naar het misleiden van de markt door bepaalde activiteiten of activiteiten die de prijs manipuleren.

In overeenstemming hiermee verbiedt MAR specifiek personen om orders te plaatsen of zich op enige manier te gedragen die opzettelijk misleidende signalen geeft met betrekking tot vraag en aanbod van een financieel instrument of de potentiële prijs ervan. Om dit te ondersteunen, is het ook verboden om informatie te produceren en te verspreiden die opzettelijk de markt misleidt over vraag en aanbod of die een valse prijs aangeeft. MAR verbiedt ook expliciet de manipulatie van benchmarks, waarbij de reikwijdte van eerdere wetgevingen wordt uitgebreid

Artikel 12 specificeert ook dat marktmanipulatie kan bestaan uit samenspanning om een dominante positie te verwerven met betrekking tot de vraag of het aanbod van financiële instrumenten, geveilde producten (op basis van emissierechten) of spotmarkthandel in grondstoffen, met als doel oneerlijke handelsvoorwaarden te creëren. Het verstoren of vertragen van handelssystemen wordt ook beschouwd als marktmanipulatie, evenals het overbelasten of destabiliseren van orderboeken.

Bijlage I van MAR geeft een uitgebreide lijst van mogelijke activiteiten die kunnen wijzen op de aanwezigheid van marktmanipulatie.

Regels voor marktmanipulatie hebben betrekking op alle financiële instrumenten die worden verhandeld op gereguleerde markten, MTF's en OTF's. Dit omvat effecten, maar strekt zich ook uit tot afgeleide transacties, spotcommoditycontracten en marktinstrumenten indien deze worden beïnvloed door de prijs/waarde van een financieel instrument. 

3.6 Welke informatie moet u bekendmaken volgens MAR?

Het correcte protocol voor het bekendmaken van informatie is essentieel om te voldoen aan MAR.

3.7 Bekendmaking van vertrouwelijke informatie

Bij het overwegen van de  bekendmaking van vertrouwelijke informatie, is het van essentieel belang om te begrijpen wat als vertrouwelijke informatie wordt beschouwd. Om te worden beschouwd als vertrouwelijke informatie, moet de kennis betrekking hebben op een bepaalde emittent of financieel instrument en nauwkeurig van aard zijn. Vertrouwelijke informatie is volgens de definitie nog niet openbaar gemaakt. Wanneer dergelijke informatie echter wel openbaar wordt gemaakt, zou dit waarschijnlijk een merkbaar effect hebben op de prijs van de relevante financiële instrumenten

Volgens MAR, moet vertrouwelijke informatie zo snel mogelijk aan het publiek worden bekendgemaakt. Wanneer vertrouwelijke informatie wordt bekendgemaakt, moet de informatie volledig en foutloos zijn. Vertrouwelijke informatie moet op een manier worden gedeeld die snelle toegang mogelijk maakt en het publiek in staat stelt om tijdig een conclusie te trekken over de relevantie van deze informatie.

Het is uitdrukkelijk vermeld dat de bekendmaking van dergelijke relevante en gevoelige informatie niet gelijktijdig moet plaatsvinden met enige vorm van marketingactiviteiten, omdat dit de bekendmaking kan verwarren.

Nadat de bekendmaking heeft plaatsgevonden, moet de bekendmaking van deze vertrouwelijke informatie openbaar worden gemaakt en openbaar worden gehouden (meestal op een website) gedurende vijf jaar.

3.8 Uitstel van bekendmaking van vertrouwelijke informatie

Het uitstellen van de bekendmaking van vertrouwelijke informatie is toegestaan als een emittent of marktdeelnemer voor emissierechten dit passend acht, maar dit gaat gepaard met strenge voorwaarden. Volgens artikel 17 van MAR is uitstel alleen toegestaan als:

• onmiddellijke bekendmaking waarschijnlijk nadelig is voor de legitieme belangen van de emittent;
• uitstel van bekendmaking waarschijnlijk het publiek niet zal misleiden;
• en de emittent de vertrouwelijkheid van de informatie kan waarborgen.

Om te voldoen aan MAR, moeten alle vertragingen in de bekendmaking van vertrouwelijke informatie onmiddellijk aan de relevante nationale bevoegde autoriteit worden gemeld. Er moeten passende registraties worden bijgehouden om de details van het uitstel van bekendmaking te verduidelijken, hoewel deze niet hoeven te worden ingediend tenzij hierom wordt gevraagd.

3.9 Melding van verdachte transacties

Met het oog op het voorkomen van marktmanipulatie moet elke persoon die transacties regelt, effectieve procedures opstellen om verdachte orders of transacties te herkennen en te melden. Volgens de regelgeving moeten rapporten aan relevante autoriteiten worden gemaakt als een persoon vermoedt dat er sprake is van onrechtmatig gedrag met een financieel instrument, zowel op als buiten een handelsplatform. Elke activiteit die als insiderhandel of marktmanipulatie kan worden beschouwd, moet worden gemeld, evenals pogingen tot deze twee activiteiten.

De praktische stappen voor het opstellen van effectieve procedures voor het melden van verdachte activiteiten omvatten het opstellen van gedetailleerde beleidslijnen die criteria bevatten voor het beoordelen van verdachte activiteiten, evenals het installeren van effectieve surveillancesystemen die verdachte activiteiten volgen en signaleren. Deze procedures moeten processen bevatten voor het tijdig melden van verdachte orders en transacties aan de relevante autoriteiten. Er moeten regelmatig uitgebreide trainingsprogramma's voor het personeel worden opgezet om relevante medewerkers op de hoogte te houden van alle procedures met betrekking tot het melden van verdachte activiteiten.

Om volledig aan de voorschriften te voldoen, is nauwkeurige registratie essentieel. Informatie met betrekking tot beslissingen met betrekking tot verdachte activiteiten moet gedurende vijf jaar worden bewaard. Dit verwijst naar zowel rapporten waarin verdenking als geldig wordt beschouwd als naar die waarin de verdenking als onredelijk wordt beschouwd.

3.10 Beleggingsaanbevelingen

Beleggingsaanbevelingen worden beschreven in MAR als: 

"Informatie waarin een beleggingsstrategie wordt aanbevolen of gesuggereerd, expliciet of impliciet, met betrekking tot één of meerdere financiële instrumenten of emittenten, inclusief elke mening over de huidige of toekomstige waarde of prijs van dergelijke instrumenten." Artikel 3(1)(35)

Er is geen expliciete tijdschaal voor aanbevelingen van dit type, noch is er een definitie van specifieke prijsdoelen. MAR verwijst in plaats daarvan naar alle aanbevelingen met betrekking tot beleggen in EU-financiële instrumenten, ongeacht de tijdschema's voor toekomstige investeringen. 

Aanbevelingen die worden gedaan door een mogelijke insider moeten worden vergezeld van een bekendmaking van belangen, waarin de identiteit, functietitel en relevante autoriteit van de aanbevelende worden vermeld. Evenzo moeten bekendmakingen gedetailleerd ingaan op of de aanbeveling is gebaseerd op mening of feit, en zo ja, welke feiten en welke materiële aannames hierbij horen. Het moet ook eventuele prognoses, projecties of prijsdoelen bevatten die de aanbeveling ondersteunen.

3.11 PDMR-transacties

In MAR verwijst een 'Person Discharging Managerial Responsibilities' (PDMR) van een emittent of marktdeelnemer voor emissierechten, naar een lid van het management-, toezichts- of bestuursorgaan van de organisatie. Ook onder deze overkoepelende term vallen senior leidinggevenden die niet onder de bovenstaande categorie vallen, maar die regelmatig toegang hebben tot vertrouwelijke informatie en de bevoegdheid hebben om belangrijke beslissingen te nemen die de toekomst van de betreffende entiteit bepalen.

Volgens MAR moeten PDMR's de relevante autoriteiten op de hoogte stellen van elke order of transactie die wordt uitgevoerd op persoonlijke rekeningen en betrekking heeft op de emittent of marktdeelnemer voor emissierechten. Dit is van toepassing op alle financiële instrumenten, waaronder aandelen, derivaten en schuldinstrumenten. In de meeste landen moeten PDMR's relevante bevoegde instanties op de hoogte stellen van alle transacties zodra een vooraf bepaalde drempel is bereikt binnen één kalenderjaar. De drempel kan variëren tussen € 5.000 en €20.000, afhankelijk van de lidstaat. Meldingen van PDMR-transacties moeten binnen drie werkdagen worden gedaan om aan de voorschriften te voldoen.

3.12 Het bijhouden van gegevens en insiderlijsten

Het bijhouden van gegevens is een integraal onderdeel van naleving van MAR. Een van de belangrijkste onderdelen van het bijhouden van gegevens is het opstellen en correct onderhouden van insiderlijsten.

Bedrijven moeten met name uitgebreide lijsten maken waarin de namen en identiteiten van de personen binnen de organisatie met toegang tot vertrouwelijke informatie e worden vermeld. Volgens de richtsnoeren van ESMA moeten deze lijsten actueel worden gehouden en in de juiste indeling worden bewaard. Inzendingen op insiderlijsten moeten informatie bevatten over de datum en tijd van ontvangst van vertrouwelijke informatie, samen met uitgebreide documentatie van de persoonlijke informatie van de individuele medewerker op dat moment.

In dit opzicht zijn entiteiten toegestaan om permanente en op gebeurtenissen gebaseerde insiderlijsten bij te houden. Permanente insiderlijsten zijn gereserveerd voor personen binnen een entiteit die altijd toegang hebben tot vertrouwelijke informatie, terwijl op gebeurtenissen gebaseerde lijsten bedoeld zijn voor personen die alleen vertrouwelijke informatie ontvangen met betrekking tot bepaalde gebeurtenissen.

Belangrijk:
Onjuiste registratie is een schending van MAR en kan leiden tot aanzienlijke financiële sancties. Dit omvat:

• Het toevoegen van alle insiders aan een permanente insiderlijst. Als deze lijst wordt gebruikt, moet deze gereserveerd zijn voor personen die altijd toegang hebben tot alle vertrouwelijke informatie.
• Het niet aanmaken en bijwerken van op gebeurtenissen gebaseerde insiderlijsten. Het doel van dit type lijst is om autoriteiten in staat te stellen te bepalen welke vertrouwelijke informatie binnen het bedrijf bestaat en op welk tijdstip deze informatie is geïdentificeerd.
• Het niet opslaan van insidergegevens in het digitale formaat dat is gespecificeerd door ESMA in Artikel 18(9) van MAR.
• Het niet informeren van insiders en hun bevestiging verkrijgen bij het opnemen van hen op een insiderlijst.

Het bijhouden van gegevens is een strikt proces voor naleving van MAR. Alle verdachte rapporten, vertrouwelijke informatie, vertragingen bij bekendmaking, enzovoort, moeten gedurende vijf jaar worden bewaard. Toezichthoudende autoriteiten hebben de bevoegdheid gekregen om deze gegevens te allen tijde op te vragen en kunnen verzoeken om registraties van telefoongesprekken, gegevensverkeersrecords en elektronische communicatie.

3.13 Veilige havens

Een 'veilige haven' is de term voor uitzonderingen waarbij bepaalde gedragingen worden beschouwd als vrijgesteld van MAR.

3.14 Terugkoopprogramma's en stabilisatiemaatregelen

Terugkoopprogramma's en stabilisatiemaatregelen zijn vrijgesteld van MAR wanneer aan alle andere voorwaarden van de verordening is voldaan.

Een terugkoopprogramma of een aandelen inkoopprogramma verwijst naar de actie van een bedrijf om zijn aandelen terug te kopen om het aantal beschikbare aandelen op de markt te verminderen. Dit helpt vaak om een bedrijf te stabiliseren of dient om aandeelhouders te belonen.

Stabilisatiemaatregelen zijn maatregelen die worden genomen om de economische stabiliteit van een bedrijf te waarborgen, zoals handelen in effecten met als enig doel stabilisatie.

3.15 Geaccepteerde marktpraktijken

Geaccepteerde marktpraktijkenzijn veilige havens die niet worden beschreven in MAR. De verordening stelt Nationale competente Autoriteiten (NCA's) in staat om bepaalde praktijken vast te stellen die alleen relevant zijn voor hun specifieke jurisdictie. 

3.16 Sancties 

Volgens Artikel 30(2) van MAR hebben NCA's de bevoegdheid om een verscheidenheid aan sancties op te leggen bij overtredingen van de marktmanipulatieverordening. Dit kan variëren van een openbare waarschuwing waarbij de dader(s) worden geïdentificeerd, een bevel tot staking en onthouding, verbeurdverklaring van winsten die zijn behaald uit onwettige activiteiten, een verbod of schorsing van een beleggingsonderneming of -beheerder, en aanzienlijke financiële boetes.

Hieronder staat een tabel met de maximale administratieve geldboetes, zoals uiteengezet in de samenvatting van sancties van ESMA met betrekking tot marktmanipulatieverordening.

3.17 MAR en MiFID II 

De oorspronkelijke Markets in Financial Instruments Directive (MiFID) werd in 2007 ingevoerd ter vervanging van de Investment Services Directive. Het idee was om beleggers te beschermen en de marktconcurrentie binnen de EU te verbeteren. Als reactie op de financiële crisis van 2008 werden MiFID II en de bijbehorende Markets in Financial Instruments Regulation (MiFIR) gecreëerd. MiFID II richt zich voornamelijk op handelsplatforms of structuren waarin financiële instrumenten worden verhandeld, terwijl MiFIR betrekking heeft op de regulering van de activiteiten van deze platforms. Met als doel de tekortkomingen van de oorspronkelijke MiFID aan te pakken, breiden deze verordeningen zich uit om de enorme sprongen in financiële innovatie en bijbehorende technologie te bestrijken.

MAR, ontworpen om reacties op marktmanipulatie te versterken, is ook bedoeld om de aantrekkelijkheid van de markt te vergroten door de bescherming van beleggers te vergroten. Door de definitie van marktmanipulatie uit te breiden, heeft MAR ook tot doel om te gaan met de snelle groei van technologie en de bijbehorende complicaties.

Door deze twee regelgevingen samen te brengen, streeft de EU naar een transparantere marktplaats voor consumenten, die nu meer informatie hebben dan ooit tevoren. Door beleggers beter inzicht te bieden in producten en diensten die op de markt worden aangeboden, samen met transparantie in processen, zullen deze twee verordeningen samenwerken om concurrentie in de financiële markten te stimuleren.

3.18 Hoe te voldoen aan MAR 

Het naleven van MAR is tweeledig. Enerzijds moeten entiteiten ervoor zorgen dat zij vertrouwelijke informatie tijdig bekendmaken en registreren op een conforme manier. Anderzijds betekent naleving van MAR dat er processen worden geïmplementeerd om marktmanipulatie te identificeren, te melden en vast te leggen bij de relevante autoriteiten.

Om te voldoen aan de voorschriften met betrekking tot de bekendmaking van vertrouwelijke informatie, is het raadzaam om de richtsnoeren en technische normen van ESMA te raadplegen. Door ervoor te zorgen dat alle medewerkers adequaat zijn opgeleid in de procedures met betrekking tot vertrouwelijke informatie, kunnen organisaties ervoor zorgen dat insiderlijsten  correct en up-to-date zijn en dat normen en protocollen worden nageleefd met betrekking tot de bekendmaking van vertrouwelijke informatie.

Wat betreft naleving van deze Europese marktverordening, met het oog op het voorkomen van marktmanipulatie, is het belangrijk dat entiteiten formele beleidslijnen en procedures hebben voor de identificatie, mapping, monitoring en rapportage van verdachte activiteiten en mogelijke marktmanipulatie. Evenzo moeten medewerkers regelmatig worden getraind om ervoor te zorgen dat deze procedures en beleidslijnen effectief worden geïmplementeerd

Met betrekking tot de identificatie van marktmanipulatie moeten entiteiten aangeven welke vormen van marktmanipulatie relevant zijn, aangezien niet alle gedragingen relevant zijn voor alle bedrijven. Hoewel MAR over het algemeen manipulatief gedrag beschrijft, kan marktmanipulatie vele vormen aannemen, van phishing tot misbruik van squeeze, van wash trades tot pump and dump-schema's. In dit opzicht moeten bedrijven de gedragingen identificeren waarvoor ze het meeste risico lopen.

De mapping-fase van naleving koppelt elke vorm van marktmanipulatie aan een trigger die wijst op verdachte activiteiten. Dit proces maakt het mogelijk dat het interne systeem deze gedragingen signaleert. Er moeten inspanningen worden geleverd om zoveel mogelijk "valse positieven" te voorkomen.

Zodra nauwkeurige waarschuwingen zijn vastgesteld, moeten bedrijven het voortdurende gedrag monitoren om waarschuwingen voor verdachte activiteiten tijdig te herkennen. In overeenstemming met de procedures voor gepast onderzoek moeten de monitoringactiviteiten nauwkeurig worden gedocumenteerd.

Elke verdachte activiteit moet direct aan de relevante autoriteiten worden gemeld, vergezeld van de relevante audit trail ter ondersteuning van gepast onderzoek. Entiteiten moeten gedurende vijf jaar nauwkeurige gegevens bewaren, waarbij deze gegevens en waarschuwingen worden gebruikt als middel om het risico te verminderen en de nauwkeurigheid van het monitorsysteem te verbeteren.

4. Conclusie

De Market Abuse Regulation is een uitgebreid wetgevingsdocument dat beleggers beschermt en marktactiviteit stimuleert door marktmanipulatie te voorkomen. Met als doel een gestandaardiseerd kader te bieden voor EU-lidstaten, biedt MAR definities en normen voor het identificeren, monitoren en rapporteren van marktmanipulatie, evenals protocollen voor het omgaan met en bekendmaken van vertrouwelijke informatie.

5. Referenties en verder lezen

• Hoe klokkenluiden te stimuleren (en waarom het cruciaal is voor compliance)
• 4 interessante voorbeelden van klokkenluiden op de werkplek
• Wat zijn de verschillen tussen een gedragscode en een ethische code?
• De bank die US $2,5 miljard aan boetes ontving | Case Study
• Wanneer klokkenluiders zelf deels ook schuldig zijn | Case study